Brillenkoker

Ik zag ooit een kinderboek.

Op het omslag stond een hoge pan. Onder het deksel vandaan staken allerhande brillenpootjes. Ik denk dat de illustrator jouw ernstige imago wilde oppoetsen, maar je blijft een serieus ding. Je scharniertjes staan zo strak afgesteld dat ik schrik als ik je sluit. Je beschermt me te hard. Daarom liet ik je links liggen. Maar toen zag ik een krasje in het glas. En dacht ik aan het bedrag destijds, op de bon. Nu gebruik ik je als- nog, al tik je me nog steeds te stevig op de vingers.

 

Met dank aan Arjan Visscher voor het woord.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.