Ik ken je al sinds dat ik een klein meisje was.
Ik kende je zo goed dat ik op de drempel van elke nieuwe woning vroeg: en hoe lang blijven we hier? Nog steeds zie ik bij jou niet voor me wat volwassenen zagen. Zij zagen een bod, ik mijn lege kamer. Zij zagen verfstalen, ik mijn kleurboek nergens meer. Zij zeiden verhuizen, ik zei vaak maar niks.
Reactie plaatsen
Reacties