Onvrede

Je neemt er geen genoegen mee hè, dat de vrede zich niet toont.

Daarom begin je met ‘on’. Het mag duidelijk worden dat je ernaar verlangt. Wat zou jij die twee eerste letters graag van je afschudden. Ze wegsmijten en roepen: Vrede ben ik nu! Maar weet je, omdat jij heet zoals je heet, horen we het allemaal. Wéten we ervan. Als we samen schudden, laat je voorkant vast los. Als we samenwerken komt het wel.

Bedankt voor het woord, zwager van Ko.