Moeilijk hè, rechtop staan.
Jullie rollen om, wiebelen even en vinden dan je positie. Al die hoekige vormen, laat ze maar joh. Zoals jullie zijn is prima. Als ik één van jullie in de palm van mijn hand leg, merk ik dat die zacht is. Dat er tussen mijn botten en jullie harde buitenkant een zalig gevuld huid- kussentje ligt. Het doet me denken aan yoga, waar je ook pas beseft dat je ademt als je je buik voelt deinzen. Ik vind het fijn dat ik van jullie niet naar een zaaltje hoef.
Reactie plaatsen
Reacties