Ik tjool wat af. Ga nooit in een rechte lijn.
Dus jou, lief tjolen, doe ik eer aan. Geen dank, graag gedaan.
Ook mijn vader voerde jou uit. Hij kocht ooit een huis in Tholen (familie?) en dat was in mijn ogen een dwaling.
Hij leeft niet meer - doet jou eer aan op de eeuwige jachtvelden. En de vrouw met wie hij het kocht, tjoolt nu door een nieuw liefdesleven. Je bent misschien wel de belangrijkste van allemaal, als woord. Want je onderscheidt je, als werkwoord zonder te werken. Een Engelsman zou zeggen dat je roaming was. In welk land ook, jij kan zijn. Rijmend op dolen, langs heuvels en door holen, de bestemming schakend. Want die is overgewaardeerd.
Bedankt voor het woord, Perry.
Reactie plaatsen
Reacties